ارائه ی "خود" و "دیگری"، تحلیل انتقادی عبارت های استعاری در مطبوعات ایرانی و بریتانیایی

استعاره ها صرفا در سطح زبانشناختی عمل نمی کنند بلکه در سطوح ادراکی، طبیعی و اجتماعی- فرهنگی نیز کاربرد دارند. آن ها تنها برای درک حالت های انتزاعی پیچیده به کاربرده نمی شوند، بلکه به عنوان ابزاری برای کنترل جامعه هستند که رسانه ها در اختیار دارند. این مطالعه با در نظر گرفتن رسانه های بی بی سی ( نگارش الکرونیکی) و روزنامه فارسی کیهان به عنوان منابع تحقیق، در جستجوی چگونگی کاربرد مفاهیم " خود" و " دیگری" با توجه به عبارات استعاری موجود در اخبار این منابع می باشد.این تحقیق با بکارگیری رویکرد تحلیل انتقادی کلام برای روشن ساختن رابطه ی میان زبان و ایدئولوژی از میان داده های جمع آوری شده در طول شش ماه پایانی سال 1391 از اول مهر تا آخر اسفند انجام شده است. ایده ی ساختار ایدئولوژیکی ون دایک و همچنین ساختارهای بلاغی او برای تحلیل داده ها به کار گرفته شدند. بی بی سی اکثرا در قسمت های "خود" و "دیگری" از استراتژی دگر نمایی منفی سود می بردتا ویژگی های منفی گروه دیگری را افزایش داده و نشان دهد که غرب قربانی فعالیت های گروه های دیگری شرقی است. در حالی که، کیهان اکثرا بر روی استراتژی خویش نمایی مثبت "خود" نسبت به دگر نمایی منفی "دیگری" تمرکز دارد تا ایران را به عنوان حامی خاورمیانه نشان دهد. در هر دو منابع دگر نمایی منفی آشکارترین ساختار بود که بعد از آن خویش نمایی مثبت قرار دار د.نتیجه ایی که می توان به دست آورد اینست که اگر چه استعاره های استفاده شده در هر دو منبع با یک درجه ایی معمولی بوده و متعارف در جوامع مورد نظر می باشند ، تفاوت هایی نیز در چگونگی ارائه ی هر دو طرف به چشم می خورد . این تحقیق دلالت مهمی است بر تدریس آگاهی از ذات عملکردی و ساختاریی زبان در مطالعه ی مطبوعات و مخصوصا زبان اخبار.